Kiedy skompletujemy już wszystkie interesujące nas efekty gitarowe, przychodzi pora na ich podpięcie. W tym wypadku warto pamiętać o tym, że odpowiednie ułożenie kolejnych efektów ma ogromny wpływ na jakość i charakter brzmienia. Jak przedstawia się podstawowy schemat ułożenia efektów gitarowych na pedalboardzie?
Prawidłowa kolejność efektów gitarowych
Zapoznanie się z podstawowym schematem ułożenia kostek na pedalboardzie jest szczególnie istotne w przypadku osób, które dopiero rozpoczynają swoją przygodę z grą na gitarze. Dzięki temu poszukiwanie własnego, charakterystycznego brzmienia przyjdzie im z większą łatwością.
Na samym początku powinien się znaleźć tuner, który pozwala nam nastroić instrument. Następny w kolejności jest filtr np. Wah-Wah lub Envelope Filter oraz kompresor, którego głównym zadaniem jest podbijanie najsłabszych dźwięków, przy jednoczesnym osłabieniu tych najmocniejszych. Kolejnym elementem schematu są efekty typu Overdrive (NUX NOD-2 TUBE MAN) lub Distortion (NUX NDS-2 BROWNIE), czyli cieszące się dużą popularnością przestery, które nadają brzmieniu mocy. Niezwykle ważne jest, aby przestery znalazły się przed efektami modulacyjnymi jak np. Chorus (NUX NCH-2 RIVULET) lub Flanger. Te efekty nie tylko modulują odbierany sygnał, ale także w niewielkim stopniu go opóźniają. Na samym końcu należy umieścić efekty opóźniające, czyli Reverb (NUX NRV-2 OCEANIC) i Delay (NUX TAPE CORE DELUXE). W zależności od indywidualnych potrzeb można się zdecydować na wpięcie Volume Pedal, umożliwiającego swobodną regulację stopnia natężenia dźwięku.
Biorąc pod uwagę powyższe informacje, podstawowa kolejność ułożenia efektów gitarowych na pedalboardzie prezentuje się następująco:
Tuner > Przedwzmacniacz (Preamp) – Filtry (Wah-Wah, Envelope Filter) >Kompresor >Przester >Modulacje (Chorus, Flanger, Phaser, Tremolo) >Bramka szumów (Noise Gate) >Linia opóźniająca (Delay) >Pogłos (Reverb, Delay) >Pedał Głośności (Volume) >Korektor (Equalizer)
